فرزند

یکی از مهم‌ترین مسائلی که در خصوص جدایی یا طلاق زن و مرد ممکن است مطرح شود این است که حضانت فرزند بر عهده کیست؟

​

پس از جدایی والدین از یکدیگر فرزندان تا زمانی که خود قدرت انتخاب ندارند و یا سن آن‌ها رسمیت قانونی نداشته باشد بنابر نظر دادگاه می‌بایست تحت حضانت یکی از والدین قرار بگیرد. این مورد می‌تواند با توجه به شرایط متغیر باشد؛ اما زمانی که فرزندان خودشان توانایی تصمیم گیری درباره چگونگی ادامه زندگی خود داشته باشند دادگاه و قانون این حق را به آن‌ها خواهد داد که خودشان انتخاب کنند، که می‌خواهد برای ادامه زندگی تحت حضانت چه کسی باشند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی حضانت فرزند بعد از سن قانونی می‌پردازیم.

حضانت تا چه سنی می‌تواند وجود داشته باشد؟

حضانت به معنای نگهداری فرزند تا هر زمان که او به سنی برسد که توانایی زندگی بدون حمایت دیگران داشته باشد و نیازهای روحی و روانی روانی او در کنار آن فردی که حضانت او را برعهده دارد برطرف شود. اگر نیاز به تعیین کسی که حضانت فرزند می‌بایست برعهده داشته باشد قبل از سن هفت سالگی وجود داشته باشد؛ در هرصورت، به جز در مواردی که می‌توان با توسل به آن‌ها حق حضانت را سلب کرد، فارغ از جنسیت فرزندان بر عهده مادر خواهد بود. پس از این سن تا سن ۹ سالگی حق حضانت فرزند دختر بر عهده پدر و فرزند پسر نیز تا سن ۱۵ سالگی برعهده کسی خواهد بود که خود فرزند انتخاب کند. این مورد تعیین حضانت فرزندان تنها در شرایط طلاق و جدایی رخ نخواهد داد در شرایط مختلفی ممکن است که والدین در کتار یکدیگر زندگی نکنند که در آن شرایط این مورد می‌تواند مورد بحث قرار بگیرد.

​

حضانت فرزند بعد از سن قانونی

در مسائل دینی سن قانونی سنی به حساب می‎‌آید که به صورت کلی سن بلوغ بوده و این سن از سن مورد تایید که هجده سال است؛ کمتر است، بنابراین با استناد به ماده ۱۲۱۰ قانون مدنی و هم چنین رای وحدت رویه در هیات عمومی دیوان عالی کشور، هنگامی که کودک به سنی که بر اساس شرع بالغ به حساب می‌آید رسیده باشد؛ می‌تواند از آن سن به صورت قانونی برای انتخاب و تعیین حضانت خود استفاده کند پس از ۹ سال قمری برای دختران و پس از ۱۵ سال قمری برای فرزندان پسر این حق به آن‌ها داده خواهد شد تا تصمیم بگیرند با چه کسی به زندگی خود ادامه دهند. این انتخاب می‌تواند بین یکی از والدین آن‌ها باشد یا تصمیم برای ادامه زندگی با یکی از اجداد در صورت امکان باشد. رسیدن فرزندان به سنی که خودشان می‌توانند انتخاب کنند که با چه کسی زندگی کنند؛ منافاتی با ملاقات طرف دیگر ذی نفع در حضانت آن‌ها ندارد و می‌توان با ارائه درخواست برای ملاقات آن‌ها به دادگاه و اعلام شرایط مورد نظر برای ملاقات این حق را طلب کند و این سن و قدرت تصمیم گیری فرزندان، نمی‌تواند مانع از داشتن این حق آنان باشد. دادگاه نیز با توجه به مصلحت کودک هم‌چنان حکم و نظر خود را درباره این کار اعلام خواهد داشت.

برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر حضانت فرزند قبل از طلاق را مطالعه کنید.

همچنین بخوانید:

حضانت دائم فرزند

می‌توان در ازای حضانت دائم فرزند، مهریه را بخشید؟

در چه صورت بعد از طلاق به زن نفقه تعلق می‌گیرد؟

در صورت پرداخت نکردن نفقه زن حق طلاق دارد؟

شرایط تملک نصف دارایی مرد پس از طلاق چگونه است؟

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید  

یکی از راهکارهای قانون برای سپردن حضانت به یکی از والدین، سن فرزندان است. سن حضانت فرزند دختر و پسر متفاوت است.

​

یکی از مهم‌ترین مسائلی که در خصوص جدایی یا طلاق زن و مرد ممکن است مطرح شود این است که حضانت فرزند بر عهده کیست. اهمیت این امر یعنی لزوم حمایت از کودکان برای جلوگیری از آسیب رسیدن به آن‌ها سبب شده است که قوانینی در جهت حضانت فرزندان و حق ملاقات با فرزندان تصویب شود. گاهی زوجین این سوال را مطرح می‌کنند که آیا می‌توان حضانت فرزند را به طور دائمی گرفت؟ اصلا حضانت دائمی فرزند چیست و در صورت امکان چگونه امکانپذیر است.در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی حضانت دائم فرزند در قانون می‌پردازیم.

سن حضانت

راهکار قانون مدنی برای سپردن حضانت به یکی از والدین، سن فرزندان است. لازم است که در اینجا حضانت فرزند دختر و حضانت فرزند پسر به تفکیک مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس قانون مدنی، حضانت فرزند دختر تا سن هفت سالگی با مادر است؛ از هفت سالگی تا نه سالگی با پدر بوده و بعد از سن نه سالگی خود او می‌تواند انتخاب کند که می‌خواهد با کدامیک از والدینش زندگی کند. حضانت فرزند پسر نیز تا سن هفت سالگی با مادر است، پس از آن، تا پانزده سالگی بر عهده پدر قرار می‌گیرد بعد از رسیدن به سن پانزده سالگی خودش می‌تواند انتخاب کند که می‌خواهد با پدر زندگی کند یا با مادر.

​

حضانت دائم فرزند در قانون

حضانت فرزند تا رسیدن به سن بلوغ(در دختران نه سال تمام قمری و در پسران پانزده سال تمام قمری)، تعیین تکلیف شده است بعد از آن خود فرزند قادر است که انتخاب کند؛ چرا که از سن حضانت خارج شده است اما برخی این سوال را مطرح می کنند که آیا حضانت دائمی فرزند امکانپذیر است؟ در این رابطه توجه به این نکته ضروری است که ملاک دادگاه برای سپردن حضانت به والدین مصلحت کودک است، بنابراین پدر و مادر کودک به ویژه در طلاق توافقی می‌توانند بر سر این موضوع به تفاهم برسند که حضانت دائمی با یکی از آنان باشد؛ مثلا خانم با بخشیدن مهریه اقدام به این امر کند اما چون مصلحت طفل مهم‌ترین جنبه از حضانت کودک است، در صورتی که شخصی حضانت دائم فرزند را با توافق دیگری گرفته باشد و مصلحت طفل به هر دلیلی تامین نشود، طرف دیگر می‌تواند به دادگاه خانواده مراجعه کرده و با ارائه دلیل قانونی، از او سلب حضانت کند.

مطلب پیشنهادی: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر حضانت فرزند قبل از طلاق را مطالعه کنید.

همچنین بخوانید:

طلاق به دلیل نازایی هر یک از زوجین به چه صورت است؟

در چه صورت بعد از طلاق به زن نفقه تعلق می‌گیرد؟

حضانت فرزند قبل از طلاق

طلاق از طرف زن به چه صورت است؟

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید 

​

حضانت بر اساس قانون عبارت است از نگهداری کودکان.

​

زمانی که زوجین در روابط خود دچار اختلافاتی می‌شوند، مسئله حضانت فرزندان و ملاقات با آنان تبدیل به موضوعی مهم می‌شود؛ به ویژه زمانی که هنوز والدین از هم جدا نشده‌اند، به سبب اینکه معمولا حضانت با یکی از والدین است، طرف دیگر همچنان از حق ملاقات با فرزند خود برخوردار خواهد بود؛ اما در صورتی که والدین در خصوص ملاقات با فرزند به اختلاف برسند، باید به دادگاه مراجعه کنند تا دادگاه جزییات مربوط به ملاقات با فرزند قبل از طلاق را تعیین کند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی حضانت فرزند قبل از طلاق می‌پردازیم.

حضانت فرزند قبل از طلاق

در قانون مدنی احکام ویژه‌ای در خصوص حضانت فرزندان مطرح شده است، اما ممکن است قبل از اینکه والدین از هم طلاق بگیرند، به دلایلی جدا از هم زندگی کنند؛ در این صورت، مسئله حضانت فرزند قبل از طلاق موضوع مهمی است. بر اساس قانون، حضانت فرزندان اعم از فرزند دختر و فرزند پسر تا سن هفت سالگی بر عهده مادر است. بعد از سن هفت سالگی حضانت تا سن بلوغ بر عهده پدر خواهد بود. سن بلوغ در دختران نه سال تمام قمری و در پسران پانزده سال تمام قمری است. بعد از اینکه فرزندان به سن بلوغ برسند، خودشان می‌توانند تصمیم بگیرند که می‌خواهند با کدامیک از والدین شان زندگی کنند.

​

نحوه ملاقات با فرزند قبل از طلاق

در ماده ۱۱۷۴ قانون در رابطه با زمان و مکان ملاقات با فرزند نیز چنین مقرر کرده است: تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف میان والدین با دادگاه است، بنابراین در صورتی که والدین در خصوص نحوه ملاقات با فرزند قبل از طلاق، مثلا زمان و مکان آن به اختلاف برسند، بایستی به دادگاه مراجعه کنند؛ در این صورت، دادگاه زمان و مکان ملاقات با کودک را تعیین می‌کند. دادگاه صلاحیت‌دار برای رسیدگی به دعوای ملاقات به فرزند قبل از طلاق، دادگاه خانواده است. به این منظور، می‌توان برای ملاقات با فرزند، دادخواست ملاقات با فرزند قبل از طلاق را به دادگاه تقدیم کرد که دادگاه نحوه ملاقات با فرزند قبل از طلاق را مشخص می‌کند. علاوه بر این، در صورتی که در خصوص مدت زمان ملاقات با فرزند توافقاتی میان زوجین به عمل آید، طبق آن عمل خواهد شد؛ در غیر این صورت، مدت زمان ملاقات با فرزند قبل از طلاق نیز توسط دادگاه مشخص می‌شود که هیچ یک از طرفین نمی‌تواند مانع از ملاقات با فرزند در مدت زمان تعیین شده توسط دادگاه شود، اما در شرایط خاصی که مصلحت طفل به خطر افتاده باشد، می‌توان از دادگاه درخواست کرد که مدت زمان این ملاقات محدود شود.

برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر موانع اجرای حق حضانت را مطالعه کنید.

همچنین بخوانید:

در چه مواردی زن حق طلاق دارد؟

طلاق به دلیل نازایی هر یک از زوجین به چه صورت است؟

در چه صورتی زن پس از طلاق از مرد ارث می‌برد؟

در چه صورت بعد از طلاق به زن نفقه تعلق می‌گیرد؟

طلاق از طرف مرد به چه صورت است؟

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

پس از طلاق در صورتیکه زن و شوهر، فرزند داشته باشند مساله حضانت و سپردن فرزند به یکی از آن‌ها مطرح می‌شود. طبق قانون حمایت از خانواده هر یک از والدین این حق را دارد که با فرزند خود ملاقات کند، به همین دلیل راهکارهایی برای تضمین این حق پیش‌بینی شده است. در مجله دلتا در خصوص دستور موقت ملاقات فرزند بر اساس قانون توضیح داده شده است. با مجله حقوقی دلتا همراه باشید.

حکم ملاقات با فرزند

طبق قانون مدنی، در صورتی که به علت طلاق یا به هر دلیل دیگر، پدر و مادر فرزند در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از آن‌ها که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات با فرزند خود را دارد. تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوط به آن در صورت اختلاف میان والدین با دادگاه خانواده است. بنابراین زمانی که حضانت کودک به حکم دادگاه بر عهده یکی از پدر یا مادر قرار می‎گیرد، دیگری که حضانت را به عهده ندارد، حق ملاقات با فرزند مشترک را خواهد داشت و این حق از نظر قانونی مورد حمایت قرار گرفته است.

ملاقات فرزند با دستور موقت

گاهی یکی از والدین که حضانت را به عهده دارد، از ملاقات دیگری با فرزند جلوگیری می‌کند. در این صورت، به دلیل اینکه ممکن است ممانعت از ملاقات با فرزند، آسیب‌ها و ناراحتی‌های روحی و روانی متعدد برای طفل و شخصی که از ملاقات محروم شده را در پی داشته باشد، فرد می‌تواند ملاقات فرزند را از دادگاه خانواده تقاضا کند و دادگاه نیز دستور موقت ملاقات با فرزند را صادر می‌کند. به این ترتیب دیدار با طفل با سرعت امکانپذیر خواهد شد.

درخواست دستور موقت ملاقات با فرزند

متن نمونه دادخواست دستور موقت مبنی بر ملاقات فرزند به شرح زیر است.

ریاست محترم مجتمع قضایی خانواده

با سلام ؛

احتراما به استحضار عالی می رساند : اینجانب ……………………. در تاریخ …………………….. در دفترخانه ………………. با خوانده عقد زوجیت دائم منعقد نموده ایم و ثمره این ازدواج …………. تعداد فرزند دختر / پسر ………….. ساله می باشد. اما به دلیل اختلافات خانوادگی در تاریخ ……………….. به موجب طلاق نامه ……………….. از هم جدا شده / جدا از یکدیگر زندگی می کنیم و حضانت فرزند / فرزندان مشترک به عهده خوانده دعوا می باشد . اما ایشان با ممانعت از ملاقات اینجانب با فرزندان ، موجبات بروز ناراحتی‌ های فراوان روحی برای اینجانب و فرزند مشترک را فراهم آورده است و امکان ورود خسارات معنوی جبران ناپذیری برای آینده فرزند غیر قابل انکار است. لذا به دلیل فوریت امر ، تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر اجازه ملاقات با فرزند مشترک و اجرای آن قبل از ابلاغ به خوانده محترم را به موجب مواد ۳۱۰ لغایت ۳۲۵ قانون آیین دادرسی مدنی را دارم .

مطلب پیشنهادی: برای آشنایی بیشتر با قوانین حضانت، مطلب “حضانت فرزند و نکات قانونی آن” را مطالعه کنید.